ZSZZS.440.786.2018

Na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.) oraz art. 9 ust. 2 lit. g i art. 58 ust. 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych  i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L 119, 4 maja 2016), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana D. W. na nieprawidłowości w przetwarzaniu jego danych osobowych przez Zakład Karny w W., polegające na udostępnieniu Wydziałowi Postępowań Administracyjnych Komendy Wojewódzkiej Policji w K. jego danych osobowych w zakresie informacji o przebywaniu na zwolnieniu lekarskim, oraz podstawie wystawienia tego zwolnienia, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych

odmawia uwzględnienia wniosku.

Uzasadnienie

Do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęła skarga Pana D. W., zwanego dalej Skarżącym, na nieprawidłowości w procesie przetwarzania jego danych osobowych przez Zakład Karny w W., zwany dalej Zakładem Karnym, polegające na udostępnieniu Wydziałowi Postępowań Administracyjnych Komendy Wojewódzkiej Policji w K. jego danych osobowych w zakresie informacji o przebywaniu na zwolnieniu lekarskim, oraz podstawie wystawienia tego zwolnienia.

 W toku prowadzonego postępowania administracyjnego, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych ustalił następujący stan faktyczny.

1. Skarżący jest funkcjonariuszem Służby Więziennej, pełniącym służbę w Zakładzie Karnym.
2. W związku z przebywaniem Skarżącego na długotrwałym zwolnieniu lekarskim, wystawionym przez lekarza specjalistę z dziedziny psychiatrii, Zakład Karny pismem z dnia […] lipca 2018 r. poinformował o tym fakcie Wojewódzką Komendę Policji, Wydział Postępowań Administracyjnych. Zakład Karny wskazał, iż powyższe nastąpiło z uwagi na posiadaną informację, iż Skarżący prowadzi działalność gospodarczą w ramach której przeprowadza szkolenia z zakresu strzelectwa sportowego oraz innych szkoleń specjalistycznych.

Po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych (zwany dalej Prezes UODO) zważył, co następuje.

Skarżący kwestionuje w treści skargi zasadność udostępnienia przez Zakład Karny dotyczących go danych osobowych szczególnej kategorii – tj. dotyczących zdrowia. Taki charakter miała informacja o długotrwałym zwolnieniu lekarskim Skarżącego, wystawionym przez lekarza psychiatrę. Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 RODO – co do zasady przetwarzanie tego rodzaju danych osobowych jest zabronione, jednakże ust. 2 ww. przepisu wymienia warunki, których spełnienie wyłącza tę zasadę. Wśród przesłanek uzasadniających przetwarzanie danych szczególnych kategorii, w tym zdrowia, RODO wyszczególnia między innymi wyraźną zgodę osoby, której dane dotyczą, na przetwarzanie tych danych osobowych w jednym lub kilku konkretnych celach, chyba że prawo Unii lub prawo państwa członkowskiego przewidują, iż osoba, której dane dotyczą, nie może uchylić zakazu, o którym mowa w ust. 1 (lit. a ), jak też niezbędność przetwarzania ze względów związanych z ważnym interesem publicznym, na podstawie prawa Unii lub prawa państwa członkowskiego, które są proporcjonalne do wyznaczonego celu, nie naruszają istoty prawa do ochrony danych i przewidują odpowiednie i konkretne środki ochrony praw podstawowych i interesów osoby, której dane dotyczą (lit. g).

Zakład Karny w przedłożonych wyjaśnieniach wskazał, że Skarżący prowadzi działalność gospodarczą w ramach której przeprowadza szkolenia z zakresu strzelectwa sportowego oraz innych szkoleń specjalistycznych. Jako podstawę przekazania danych osobowych wrażliwych powołano art. 24 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 o Służbie Więziennej (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1542), zwaną dalej ustawą o Służbie Więziennej. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o Służbie Więziennej realizuje ona na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2018 r. poz. 652 i 1010) zadania w zakresie wykonywania tymczasowego aresztowania oraz kar pozbawienia wolności i środków przymusu skutkujących pozbawieniem wolności. Z art. 2 ust. 2 pkt 6 ustawy o Służbie Więziennej wynika zaś, że do podstawowych jej zadań należy zapewnienie w zakładach karnych i aresztach porządku i bezpieczeństwa. W celu realizacji tego zadania Służba Więzienna jest uprawniona do przetwarzania danych osobowych, co więcej może to czynić bez wiedzy i zgody osób, których dane dotyczą - art. 24 ust. 3 ww. ustawy o Służbie Więziennej. Ten sam przepis w ust. 4 pkt 5 wymienia wśród danych przetwarzanych w ten sposób przez Służbę Więzienną – dane o funkcjonariuszach i pracownikach oraz innych osobach pełniących służbę lub zatrudnionych w organach władzy publicznej, dokonujących czynności z udziałem lub wobec osób, o których mowa w pkt 1-3 lub których dane osobowe zawarto w dokumentach przekazanych Służbie Więziennej - w zakresie niezbędnym do wykonania obowiązków i zadań wymienionych w pkt 1-3. W ocenie Prezesa UODO art. 24 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy o Służbie Więziennej, nie może jednak stanowić podstawy przekazania danych osobowych Skarżącego w kwestionowanym przez niego zakresie na rzecz Komendy Wojewódzkiej Policji. Przepisy te nie wskazują, aby dane w zakresie informacji o stanie zdrowia Skarżącego wchodziły w zakres danych niezbędnych do wykonywania obowiązków i zadań przez Służbę Więzienną.

 Kwestia prowadzenia postępowania w przedmiocie wydania pozwolenia na broń, czy też cofnięcia tego pozwolenia, została szczegółowo określona w przepisach ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji (Dz. U. z 2019 r., poz. 284). Treść art. 15 ust. 1 wskazuje, że pozwolenia na broń nie wydaje się osobom z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1878), lub o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej; czy też osobom wykazującym istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego. Powyższe okoliczności, zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 ww. ustawy są również podstawą cofnięcia pozwolenia na broń. Przepisy powyższej ustawy statuują zatem po stronie organu Policji prowadzącego postępowanie administracyjne w przedmiocie wydania pozwolenia na broń lub jego cofnięcia szeroki zakres uprawnień do pozyskania informacji o osobie, z udziałem której toczy się to postępowanie. Ustalenie stanu zdrowia psychicznego osoby jest kluczową kwestią w procesie badania jej zdolności do posiadania broni palnej. Przepisy ww. ustawy nie regulują jednak tego, kto i w jakiej sytuacji uprawniony jest do zgłoszenia właściwym organom, iż posiada informacje o istnieniu podstaw do cofnięcia konkretnej osobie pozwolenia na broń. Brak jest więc przepisu prawa, który wprost umożliwiałby przekazanie organowi wydającemu pozwolenie na broń, danych osobowych szczególnej kategorii, tj. dotyczących stanu zdrowia psychicznego osoby posiadającej pozwolenie na broń.

Dyrektor Zakładu Karnego, działając w trosce o bezpieczeństwo - w ocenie niniejszego organu – nie tylko na terenie jednostki penitencjarnej, lecz również poza nią, zważając na to, że funkcjonariusz, w tym wypadku Skarżący – w zależności od posterunku oraz zleconych zadań pełni służbę z przydzielonym do posterunku rodzajem broni palnej, a ponadto mając na uwadze, iż Skarżący prowadzi działalność gospodarczą w ramach której przeprowadza szkolenia z zakresu strzelectwa sportowego, postąpił prawidłowo. Przebywanie na długotrwałym zwolnieniu lekarskim wystawionym przez lekarza psychiatrę rodzi wątpliwości, czy funkcjonariusz ten wciąż spełnia wymagania określone w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (t.j. Dz. U. 2019 r., poz. 284), a tym samym, czy posiadając broń nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia swojego oraz innych osób. Zważając na treść art. 15 ust. 1 oraz art. 18 ust. 1 ww. ustawy o broni i amunicji, w ocenie Prezesa UODO, przekazanie danych wrażliwych w zakresie zwolnienia lekarskiego Skarżącego, znajdowało oparcie w art. 9 ust. 2 lit. g RODO, gdyż miało na celu ważny interes publiczny i nastąpiło na podstawie przepisów ww. ustawy o broni i amunicji. Dyrektor Zakładu Karnego, świadomy potencjalnych niebezpieczeństw, zasygnalizował Wojewódzkiej Komendzie Policji w K. jako organowi właściwemu w przedmiocie badania kwestii uzasadniających cofnięcie pozwolenia na broń, w tym istnienie okoliczności poddających w wątpliwość stan zdrowia psychicznego Skarżącego, który to stan ma kluczowe znacznego dla tego uprawnienia.

Postępowanie administracyjne prowadzone przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych służy kontroli zgodności przetwarzania danych z przepisami o ochronie danych osobowych i jest ukierunkowane na wydanie decyzji administracyjnej na podstawie art. 58 ust. 2 RODO. Prezes UODO nie stwierdził nieprawidłowości w działaniu Zakładu Karnego, dlatego nie ma podstaw do wydania decyzji przywracającej stan zgodny z prawem.

W tym stanie faktycznym oraz prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych orzekł, jak w sentencji.

Pouczenie: Decyzja jest ostateczna. Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1000) i w zw. z art. 13 § 2, art. 53 § 1 i art. 54 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.), od niniejszej decyzji stronie przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji, za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych (adres: Urząd Ochrony Danych Osobowych, ul. Stawki 2, 00 – 193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.